Το λεγόμενο παζλ είναι ένα παιχνίδι παζλ που κόβει ολόκληρη την εικόνα σε πολλά μέρη, διαταράσσει την τάξη και την επανασυναρμολογεί στην αρχική εικόνα.
Ήδη από τον πρώτο αιώνα π.Χ., η Κίνα είχε ένα παζλ, το οποίο είναι επίσης γνωστό ως τάγκραμ.Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτό είναι επίσης το παλαιότερο παζλ στην ανθρώπινη ιστορία.
Η σύγχρονη αίσθηση του παζλ γεννήθηκε στην Αγγλία και τη Γαλλία τη δεκαετία του 1860.
Το 1762, ένας έμπορος χαρτών ονόματι Dima στη Γαλλία είχε την ιδιοτροπία να κόψει έναν χάρτη σε πολλά μέρη και να τον μετατρέψει σε παζλ προς πώληση.Ως αποτέλεσμα, ο όγκος των πωλήσεων ήταν δεκάδες φορές μεγαλύτερος από τον συνολικό χάρτη.
Την ίδια χρονιά στη Βρετανία, ο τυπογράφος John Spilsbury εφηύρε το παζλ για ψυχαγωγία, το οποίο είναι και το παλαιότερο σύγχρονο παζλ.Αφετηρία του είναι και ο χάρτης.Κόλλησε ένα αντίγραφο του χάρτη της Βρετανίας στο τραπέζι, έκοψε τον χάρτη σε μικρά κομμάτια κατά μήκος της άκρης κάθε περιοχής και μετά τον σκόρπισε για να συμπληρώσουν οι άνθρωποι. Αυτή είναι προφανώς μια καλή ιδέα που μπορεί να αποφέρει τεράστια κέρδη, αλλά το Spilsbury έχει Δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε την εφεύρεσή του να γίνεται δημοφιλής επειδή πέθανε μόλις σε ηλικία 29 ετών.
Στη δεκαετία του 1880, τα παζλ άρχισαν να ξεφεύγουν από τους περιορισμούς των χαρτών και πρόσθεσαν πολλά ιστορικά θέματα.
Το 1787, ένας Άγγλος, ο Γουίλιαμ Ντάρτον, δημοσίευσε ένα παζλ με τα πορτρέτα όλων των Άγγλων βασιλιάδων, από τον Γουλιέλμο τον Πορθητή μέχρι τον Γεώργιο Γ'.Αυτό το παζλ προφανώς έχει εκπαιδευτική λειτουργία, γιατί πρέπει πρώτα να καταλάβεις τη σειρά των διαδοχικών βασιλιάδων.
Το 1789, ο Τζον Γουόλις, ένας Άγγλος, εφηύρε το παζλ τοπίου, το οποίο έγινε το πιο mainstream θέμα στον ακόλουθο κόσμο του παζλ.
Ωστόσο, σε αυτές τις δεκαετίες, το παζλ ήταν πάντα ένα παιχνίδι για τους πλούσιους και δεν μπορεί να διαδοθεί στους απλούς ανθρώπους. Ο λόγος είναι πολύ απλός: Υπάρχουν τεχνικά προβλήματα.Ήταν αδύνατο να γίνει μαζική μηχανοποιημένη παραγωγή, πρέπει να σχεδιαστεί με το χέρι, να χρωματιστεί και να κοπεί. Το υψηλό κόστος αυτής της πολύπλοκης διαδικασίας κάνει την τιμή ενός παζλ να ταιριάζει με τον μισθό των απλών εργαζομένων για ένα μήνα.
Μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα, σημειώθηκε ένα τεχνολογικό άλμα και επιτεύχθηκε μεγάλης κλίμακας βιομηχανική παραγωγή για παζλ. Αυτά τα ογκώδη παζλ έχουν γίνει παρελθόν, αντικαταστάθηκαν από ελαφριά κομμάτια.Το 1840, Γερμανοί και Γάλλοι κατασκευαστές άρχισαν να χρησιμοποιούν τη μηχανή ραφής για να κόψουν το παζλ.Όσον αφορά τα υλικά, ο φελλός και το χαρτόνι αντικατέστησαν το φύλλο σκληρού ξύλου και το κόστος μειώθηκε σημαντικά.Με αυτόν τον τρόπο, τα παζλ είναι πραγματικά δημοφιλή και μπορούν να καταναλωθούν από διαφορετικές κατηγορίες.
Τα παζλ μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για πολιτική προπαγάνδα.Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, και στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές άρεσε να χρησιμοποιούν παζλ για να απεικονίσουν τη γενναιότητα και την επιμονή των στρατιωτών τους.Φυσικά, εάν θέλετε να επιτύχετε το αποτέλεσμα, πρέπει να παρακολουθείτε τα τρέχοντα γεγονότα.Αν θέλετε να παρακολουθείτε τα τρέχοντα γεγονότα, πρέπει να φτιάξετε το παζλ γρήγορα, γεγονός που κάνει επίσης την ποιότητά του πολύ τραχιά και την τιμή του πολύ χαμηλή.Ούτως ή άλλως, εκείνη την εποχή, το παζλ ήταν ένας τρόπος δημοσιότητας που συμβαδίζει με τις εφημερίδες και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Ακόμη και στη Μεγάλη Ύφεση μετά την οικονομική κρίση του 1929, τα παζλ ήταν ακόμα δημοφιλή.Εκείνη την εποχή, οι Αμερικανοί μπορούσαν να αγοράσουν ένα παζλ 300 τεμαχίων στα περίπτερα για 25 σεντς και μετά μπορούσαν να ξεχάσουν τις δυσκολίες της ζωής μέσα από το παζλ.
Ώρα δημοσίευσης: Νοε-22-2022
